[...] Ruch relatywny jest prawem dynamicznym rządzącym ruchem przedmiotu. Jest to prawo o charakterze akcydentalnym, gdyż dotyczy przede wszystkim przedmiotów ruchomych lub też stosunku, jaki zachodzi między ruchomymi i nieruchomymi przedmiotami. Naprawdę jednak dla naszej nowoczesnej intuicji życia nie ma nic, co by mogło okazać się nieruchome. [...]

Chodzi o to, żeby nie ograniczać się do wewnętrznego ruchu przedmiotów, lecz widzieć je także gdy są w ruchu. Chodzi także o to, żeby znaleźć formę będącą wyrazem tego nowego absolutu: szybkości, którą każdy naprawdę nowoczesny człowiek uwzględnić musi. Chodzi wreszcie o to, by zgłębić aspekty, jakich nabierze życie dzięki szybkości i wynikającemu z niej symultanizmowi.

Jak dotąd, ludzie zauważyli już zmiany wywołane przez wiatr w roślinach, w krajobrazie, odzieży itd. Ale nie zwrócili jeszcze uwagi na fakt, że pociągi, samochody, rowery i aeroplany przekreśliły kontemplacyjne ujęcie krajobrazu. [...]

Jeśli ktoś chce namalować kręcące się koło, nie przyjdzie mu już dziś do głowy obserwowanie tego przedmiotu w stanie spoczynku, liczenie jego szprych, określanie kształtu obręczy itd. Byłoby to zresztą wręcz niemożliwe. Ale postępowanie takie, które w odniesieniu do koła stało się niedorzecznością, wciąż jest lansowane w stosunku do postaci ludzkiej, ożywionej ruchem swych ramion, nóg i całego ciała. [...]

Prawdą jest, oczywiście, że koła samochodu i śmigło aeroplanu wykonują w porównaniu z nogami człowieka czy konia ruch o wiele szybszy. ale są to tylko proste odmiany formy i rytmu. Jest to kwestia stopnia szybkości ruchu, a przede wszystkim kwestia czasu. [...]

Opracował Qba "jamala" Larysz (jamala@krakow.home.pl) 1999 Zamieścił Szymon "Zbooy" Madej (ysmadej@cyf-kr.edu.pl)

20.10.99 14:51